Σκοπιανός δημοσιογράφος για το ‘μακεδονικό’ ζήτημα
Η απομυθοποίηση του (μακεδονικού) ζητήματος
Γράφει ο Даут Даути (Ντάουτ Ντάουτι)- δημοσιογράφος, σκοπιανής εφημ. ‘Ντνέβνικ’
Υγιείς γραφές, ανώτερου επιπέδου και πνευματικές, δύσκολα συναντάμε στον σκοπιανό Τύπο. Παρουσιάζουμε τις απόψεις του δημοσιογράφου Ντάουτ Ντάουτι, που τις εκφράζει μέσα από την εφημερίδα ‘Ντνέβνικ’ των Σκοπίων.
Είναι ένας δημοσιογράφος με ανοικτό μυαλό, που δεν φοβάται να δημοσιοποιήσει τις απόψεις του, τις θέσεις του, τις ιδέες του και να προτείνει την απομυθοποίηση του λεγόμενου ‘μακεδονισμού’ των Σλάβων κατοίκων της πΓΔΜ
Πριν δώσουμε το λόγο στον αρθρογράφο, διευκρινίζουμε ότι όταν αναφέρεται σε Μακεδονία και Μακεδόνες εννοεί τους σημερινούς κατοίκους της πΓΔΜ, ο Ντάουτ Ντάουτι, λοιπόν, αρχίζει το άρθρο του ως εξής:
Θα πρέπει να σταματήσει κάθε προσπάθεια εξομάλυνσης της ταυτότητας των Μακεδόνων του σήμερα με τους αρχαίους Μακεδόνες.
Η ιστορία της εποίκισης των Σλάβων στα Βαλκάνια και το μεγάλο γεγονός ότι οι Μακεδόνες του σήμερα είναι ένα ολοκληρωμένο σλαβικό έθνος – είναι επαρκής λόγος, ώστε να σταματήσει η αρχαιοπληξία και τα πολιτικάντικα παιχνίδια με το θέμα αυτό.
Η διαφορά της Ελλάδας για το συνταγματικό όνομα της Μακεδονίας, έχει φέρει νέο αέρα. Αυτό ανακοίνωσαν υψηλόβαθμοι κρατικοί αξιωματούχοι και των δύο χωρών και είναι ενθαρρυντικό αυτό γιατί ζητείται μια βιώσιμη λύση από τις δύο πλευρές παρά τις αντιστάσεις που υπάρχουν στις δύο κυβερνήσεις από τους πολίτες των χωρών τους.
Ο χρόνος πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να ξεπεραστεί το ψυχολογικό φράγμα των δύο λαών, να τους πείσει ότι δεν υπάρχει κάποιος που θα χάσει ή θα κερδίσει και ότι οι σημερινοί φόβοι είναι εκτός πραγματικότητας.
Αυτός είναι και ο λόγος που γράφεται το παρόν κείμενο, ως μια προσπάθεια συμβολής στην αποσαφήνιση ή απομυθοποίηση της προβλήματος.
Αυτά που θα γραφούν στο κείμενο αυτό, δεν έχουν σκοπό να προκαλέσουν τους πολίτες αυτής της χώρας που αισθάνονται ως Μακεδόνες.
Και το κείμενο δεν έχει σημασία από πού προέρχεται, από το στρατόπεδο των «πατριωτών» ή των «προδοτών». Τουλάχιστον, η εθνική καταγωγή του γράφοντος αυτά, ενέχει ‘ασφάλεια’ σε αυτόν για να μην παρεξηγηθεί.
… Οι Μακεδόνες, δηλαδή , τμήματα των Παλαιών Σλαβικών φυλών κατέκλυσαν τα Βαλκάνια και εγκαταστάθηκαν στην σημερινή περιοχή της Μακεδονίας και πρόσφατα δημιούργησαν ένα σύγχρονο κράτος (και δεν είναι ένοχοι για αυτό). Είναι λογικό, ακόμη, που άλλαξαν το όνομα του κράτους, ακόμη και της εθνότητάς τους και παγιδεύτηκαν στο τοπωνύμιο Μακεδονία, το οποίο έλαβαν αργότερα ως προσδιορισμό τους και αισθάνονται σήμερα ότι απειλούνται με αλλαγή του επιθέτου αυτού.
Ίσως εδώ, συνεχίζει ο συγγραφέας του άρθρου, βρίσκεται η πηγή όλων των παρεξηγήσεων και του τεχνικού μοιραίου διλήμματος.
Η σημερινή πραγματικότητα (των εθνικά Μακεδόνων κλπ) δεν μπορεί να θεωρείται ως Απόλυτη αλλά θα πρέπει να υποστηρίζεται με ιστορικά δεδομένα, γλωσσικά και μια θεωρία εθνογένεσης θα πρέπει να αποδειχτεί επιστημονικά αλλιώς αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση.
Είναι καιρός να σταματήσουμε κάθε προσπάθεια που γίνεται να εξομοιωθούν οι Μακεδόνες του σήμερα με τους αρχαίους Μακεδόνες.
Οι ιστορικές συνθήκες μετακίνησης των φυλών και των εθνών στο παρελθόν, μας δίνουν τα ιστορικά στοιχεία του εποικισμού των Σλάβων στα Βαλκάνια.
Και το ότι δημιουργήσαμε ένα ολοκληρωμένο σλαβικό έθνος, είναι επαρκής λόγος να σταματήσουμε τα εθνικο- πολιτικά παιχνίδια με το ζήτημα αυτό.
Η ταυτότητα χτίζεται μέσω των αιώνων και δεν συνδέεται με το όνομα μια γεωγραφικής περιοχής, όπου εγκαταστάθηκε ένας λαός, η οποία περιοχή είχε κάποτε ένα ένδοξο παρελθόν.
Είναι μια αλήθεια που αγνοείται, η οποία δεν χρειάζεται κάποια βαθιά σκέψη, για να καθοριστεί η ταυτότητα.
Γιατί μια τόσο ισχυρή συναισθηματική σύνδεση με το όνομα το οποίο είναι δανεισμένο από το παρελθόν και το οποίο δεν έχει κάποια σημαντική σχέση με έναν λαό που απλά κατοικεί επί αιώνες σε αυτόν τον γεωγραφικό χώρο;
Δεν μπαίνει εμπόδιο τις ιστορικές συνθήκες ή προϋποθέσεις η μη σύνδεση με την αρχαιότητα για την πρόοδο ενός λαού ( δες για παράδειγμα τις Ηνωμένες Πολιτείες).
Συγκρίνοντας την εξέλιξη των λαών των Βαλκανίων με άλλες χώρες της υφηλίου θα βρείτε δεκάδες παραδείγματα πως λαοί μακριά από αρχαίες ταυτότητες και αρχαία ονόματα χωρών εξελίχθηκαν και προόδευσαν.
Πάρτε παράδειγμα τους βαλκανικούς λαούς, της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Δεκατέσσερις αιώνες, πριν γίνει η μεγάλη μετακίνηση των Σλάβων, δεν υπήρχαν ούτε Σέρβοι, ούτε Κροάτες, ούτε Σλοβένοι ή Μαυροβούνιοι, ακόμη και Μακεδόνες!
Όλοι αυτοί ήταν σλαβικά φύλα που κατέβηκαν από το Βορρά.
Μπορεί κάποιος να πει ότι τον όγδοο αιώνα, όταν ήρθαν οι σλαβικές φυλές στη σημερινή Μακεδονία, υπήρχε κάποιος που να μιλούσε τη σλαβική γλώσσα και αποκαλούνταν Μακεδόνας;
Υπάρχουν κάποιες διατριβές που επιβάλλονται από ‘συγγραφείς’ οι οποίοι προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις να αποδείξουν στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα περί μακεδονικής ταυτότητας, ενώ ανήκουν στην σλαβική ιστορία, στον σλαβικό πολιτισμό, έχουν σλαβική παιδεία. Αυτοί αντιμετωπίζονται με ένα …χαμόγελο.
Η μνήμη και η γλώσσα δια μέσου των αιώνων, ειδικά στη λαογραφία δεν δίνει περιθώρια για αρχαίους ήρωες.
Τι λέει η ιστορία μας; Έχουμε βασιλιά τον Σαμουήλ, ήρθαν οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος από τη Θεσσαλονίκη μαζί με τους μαθητές τους Κλήμη και Ναούμ και εκπαίδευσαν τους Σλάβους. Γεννήθηκε η Γλαγκολιτική γραφή (Glagolitic- глаголицата) και το κυριλλικό αλφάβητο, μετά έχουμε τους δικούς μας ήρωες: τον βασιλιά Μάρκο, Πέτσι Ιτάρ, Μπόλεν Ντόϊτσνι, Γκότσε Ντέλσεφ, Δημοκρατία του Κρουσόβου, το κογκρέσο του Σμιλέφσκι, το ΒΜΡΟ, το НОБ,…τον Λαζάρ Κολιτσέφσκι, τον Κρίστε Τσερβενκόφσκι, Μπράνκο Τσερβερνκόφσκι, τον Λιούπο Γκεοργιέφσκι,και σήμερα τον Νίκολα Γκρουέφσκι…
Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία σχέση με τον Φίλιππο τον Β’ ή τον Αλέξανδρο το Μακεδόνα, οι οποίοι δεν αποτελούν μνήμη ή μέρος της εθνικής μας ταυτότητας.
Έτσι, θα πρέπει να απομυθοποιήσουμε το ιδιόμορφο ζήτημα, πως δηλαδή, να απεγκλωβιστούμε από την ταυτότητας της Μακεδονίας, που είναι μια αρχαία ρίζα που ανήκει η μισή στους Έλληνες και η μισή στους αρχαίους Μακεδόνες – όχι στους σημερινούς Μακεδόνες- που οι τελευταίοι αδιαμφισβήτητα η ταυτότητά τους έχει σλαβική ρίζα.
Δεν θα ήθελα να παρεξηγηθώ από κακή ερμηνεία του κειμένου αλλά επιδιώκω να μάθουμε ότι δεν «Δεν υπάρχει στην πράξη Μακεδονική Ταυτότητα, αλλά Σλαβική Ταυτότητα».
Θα μπορούσε, βέβαια, να αντιτείνει κάποιος ότι «είμαστε μισοί αρχαίοι Μακεδόνες και μισοί Σλάβοι»
Δεν είναι άσχημη ιστορία αυτή, αλλά ανήκει στις ‘πολύχρωμες’ ιστορίες.
Даут Даути- 10 Ιουλίου 2010, εφημερίδα των Σκοπίων ‘Дневник’
Για την απόδοση:
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος
Γράφει ο Даут Даути (Ντάουτ Ντάουτι)- δημοσιογράφος, σκοπιανής εφημ. ‘Ντνέβνικ’
Υγιείς γραφές, ανώτερου επιπέδου και πνευματικές, δύσκολα συναντάμε στον σκοπιανό Τύπο. Παρουσιάζουμε τις απόψεις του δημοσιογράφου Ντάουτ Ντάουτι, που τις εκφράζει μέσα από την εφημερίδα ‘Ντνέβνικ’ των Σκοπίων.
Είναι ένας δημοσιογράφος με ανοικτό μυαλό, που δεν φοβάται να δημοσιοποιήσει τις απόψεις του, τις θέσεις του, τις ιδέες του και να προτείνει την απομυθοποίηση του λεγόμενου ‘μακεδονισμού’ των Σλάβων κατοίκων της πΓΔΜ
Πριν δώσουμε το λόγο στον αρθρογράφο, διευκρινίζουμε ότι όταν αναφέρεται σε Μακεδονία και Μακεδόνες εννοεί τους σημερινούς κατοίκους της πΓΔΜ, ο Ντάουτ Ντάουτι, λοιπόν, αρχίζει το άρθρο του ως εξής:
Θα πρέπει να σταματήσει κάθε προσπάθεια εξομάλυνσης της ταυτότητας των Μακεδόνων του σήμερα με τους αρχαίους Μακεδόνες.
Η ιστορία της εποίκισης των Σλάβων στα Βαλκάνια και το μεγάλο γεγονός ότι οι Μακεδόνες του σήμερα είναι ένα ολοκληρωμένο σλαβικό έθνος – είναι επαρκής λόγος, ώστε να σταματήσει η αρχαιοπληξία και τα πολιτικάντικα παιχνίδια με το θέμα αυτό.
Η διαφορά της Ελλάδας για το συνταγματικό όνομα της Μακεδονίας, έχει φέρει νέο αέρα. Αυτό ανακοίνωσαν υψηλόβαθμοι κρατικοί αξιωματούχοι και των δύο χωρών και είναι ενθαρρυντικό αυτό γιατί ζητείται μια βιώσιμη λύση από τις δύο πλευρές παρά τις αντιστάσεις που υπάρχουν στις δύο κυβερνήσεις από τους πολίτες των χωρών τους.
Ο χρόνος πρέπει να χρησιμοποιηθεί για να ξεπεραστεί το ψυχολογικό φράγμα των δύο λαών, να τους πείσει ότι δεν υπάρχει κάποιος που θα χάσει ή θα κερδίσει και ότι οι σημερινοί φόβοι είναι εκτός πραγματικότητας.
Αυτός είναι και ο λόγος που γράφεται το παρόν κείμενο, ως μια προσπάθεια συμβολής στην αποσαφήνιση ή απομυθοποίηση της προβλήματος.
Αυτά που θα γραφούν στο κείμενο αυτό, δεν έχουν σκοπό να προκαλέσουν τους πολίτες αυτής της χώρας που αισθάνονται ως Μακεδόνες.
Και το κείμενο δεν έχει σημασία από πού προέρχεται, από το στρατόπεδο των «πατριωτών» ή των «προδοτών». Τουλάχιστον, η εθνική καταγωγή του γράφοντος αυτά, ενέχει ‘ασφάλεια’ σε αυτόν για να μην παρεξηγηθεί.
… Οι Μακεδόνες, δηλαδή , τμήματα των Παλαιών Σλαβικών φυλών κατέκλυσαν τα Βαλκάνια και εγκαταστάθηκαν στην σημερινή περιοχή της Μακεδονίας και πρόσφατα δημιούργησαν ένα σύγχρονο κράτος (και δεν είναι ένοχοι για αυτό). Είναι λογικό, ακόμη, που άλλαξαν το όνομα του κράτους, ακόμη και της εθνότητάς τους και παγιδεύτηκαν στο τοπωνύμιο Μακεδονία, το οποίο έλαβαν αργότερα ως προσδιορισμό τους και αισθάνονται σήμερα ότι απειλούνται με αλλαγή του επιθέτου αυτού.
Ίσως εδώ, συνεχίζει ο συγγραφέας του άρθρου, βρίσκεται η πηγή όλων των παρεξηγήσεων και του τεχνικού μοιραίου διλήμματος.
Η σημερινή πραγματικότητα (των εθνικά Μακεδόνων κλπ) δεν μπορεί να θεωρείται ως Απόλυτη αλλά θα πρέπει να υποστηρίζεται με ιστορικά δεδομένα, γλωσσικά και μια θεωρία εθνογένεσης θα πρέπει να αποδειχτεί επιστημονικά αλλιώς αντιμετωπίζεται με περιφρόνηση.
Είναι καιρός να σταματήσουμε κάθε προσπάθεια που γίνεται να εξομοιωθούν οι Μακεδόνες του σήμερα με τους αρχαίους Μακεδόνες.
Οι ιστορικές συνθήκες μετακίνησης των φυλών και των εθνών στο παρελθόν, μας δίνουν τα ιστορικά στοιχεία του εποικισμού των Σλάβων στα Βαλκάνια.
Και το ότι δημιουργήσαμε ένα ολοκληρωμένο σλαβικό έθνος, είναι επαρκής λόγος να σταματήσουμε τα εθνικο- πολιτικά παιχνίδια με το ζήτημα αυτό.
Η ταυτότητα χτίζεται μέσω των αιώνων και δεν συνδέεται με το όνομα μια γεωγραφικής περιοχής, όπου εγκαταστάθηκε ένας λαός, η οποία περιοχή είχε κάποτε ένα ένδοξο παρελθόν.
Είναι μια αλήθεια που αγνοείται, η οποία δεν χρειάζεται κάποια βαθιά σκέψη, για να καθοριστεί η ταυτότητα.
Γιατί μια τόσο ισχυρή συναισθηματική σύνδεση με το όνομα το οποίο είναι δανεισμένο από το παρελθόν και το οποίο δεν έχει κάποια σημαντική σχέση με έναν λαό που απλά κατοικεί επί αιώνες σε αυτόν τον γεωγραφικό χώρο;
Δεν μπαίνει εμπόδιο τις ιστορικές συνθήκες ή προϋποθέσεις η μη σύνδεση με την αρχαιότητα για την πρόοδο ενός λαού ( δες για παράδειγμα τις Ηνωμένες Πολιτείες).
Συγκρίνοντας την εξέλιξη των λαών των Βαλκανίων με άλλες χώρες της υφηλίου θα βρείτε δεκάδες παραδείγματα πως λαοί μακριά από αρχαίες ταυτότητες και αρχαία ονόματα χωρών εξελίχθηκαν και προόδευσαν.
Πάρτε παράδειγμα τους βαλκανικούς λαούς, της πρώην Γιουγκοσλαβίας.
Δεκατέσσερις αιώνες, πριν γίνει η μεγάλη μετακίνηση των Σλάβων, δεν υπήρχαν ούτε Σέρβοι, ούτε Κροάτες, ούτε Σλοβένοι ή Μαυροβούνιοι, ακόμη και Μακεδόνες!
Όλοι αυτοί ήταν σλαβικά φύλα που κατέβηκαν από το Βορρά.
Μπορεί κάποιος να πει ότι τον όγδοο αιώνα, όταν ήρθαν οι σλαβικές φυλές στη σημερινή Μακεδονία, υπήρχε κάποιος που να μιλούσε τη σλαβική γλώσσα και αποκαλούνταν Μακεδόνας;
Υπάρχουν κάποιες διατριβές που επιβάλλονται από ‘συγγραφείς’ οι οποίοι προσπαθούν με όλες τους τις δυνάμεις να αποδείξουν στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα περί μακεδονικής ταυτότητας, ενώ ανήκουν στην σλαβική ιστορία, στον σλαβικό πολιτισμό, έχουν σλαβική παιδεία. Αυτοί αντιμετωπίζονται με ένα …χαμόγελο.
Η μνήμη και η γλώσσα δια μέσου των αιώνων, ειδικά στη λαογραφία δεν δίνει περιθώρια για αρχαίους ήρωες.
Τι λέει η ιστορία μας; Έχουμε βασιλιά τον Σαμουήλ, ήρθαν οι αδελφοί Κύριλλος και Μεθόδιος από τη Θεσσαλονίκη μαζί με τους μαθητές τους Κλήμη και Ναούμ και εκπαίδευσαν τους Σλάβους. Γεννήθηκε η Γλαγκολιτική γραφή (Glagolitic- глаголицата) και το κυριλλικό αλφάβητο, μετά έχουμε τους δικούς μας ήρωες: τον βασιλιά Μάρκο, Πέτσι Ιτάρ, Μπόλεν Ντόϊτσνι, Γκότσε Ντέλσεφ, Δημοκρατία του Κρουσόβου, το κογκρέσο του Σμιλέφσκι, το ΒΜΡΟ, το НОБ,…τον Λαζάρ Κολιτσέφσκι, τον Κρίστε Τσερβενκόφσκι, Μπράνκο Τσερβερνκόφσκι, τον Λιούπο Γκεοργιέφσκι,και σήμερα τον Νίκολα Γκρουέφσκι…
Δεν υπάρχει, λοιπόν, καμία σχέση με τον Φίλιππο τον Β’ ή τον Αλέξανδρο το Μακεδόνα, οι οποίοι δεν αποτελούν μνήμη ή μέρος της εθνικής μας ταυτότητας.
Έτσι, θα πρέπει να απομυθοποιήσουμε το ιδιόμορφο ζήτημα, πως δηλαδή, να απεγκλωβιστούμε από την ταυτότητας της Μακεδονίας, που είναι μια αρχαία ρίζα που ανήκει η μισή στους Έλληνες και η μισή στους αρχαίους Μακεδόνες – όχι στους σημερινούς Μακεδόνες- που οι τελευταίοι αδιαμφισβήτητα η ταυτότητά τους έχει σλαβική ρίζα.
Δεν θα ήθελα να παρεξηγηθώ από κακή ερμηνεία του κειμένου αλλά επιδιώκω να μάθουμε ότι δεν «Δεν υπάρχει στην πράξη Μακεδονική Ταυτότητα, αλλά Σλαβική Ταυτότητα».
Θα μπορούσε, βέβαια, να αντιτείνει κάποιος ότι «είμαστε μισοί αρχαίοι Μακεδόνες και μισοί Σλάβοι»
Δεν είναι άσχημη ιστορία αυτή, αλλά ανήκει στις ‘πολύχρωμες’ ιστορίες.
Даут Даути- 10 Ιουλίου 2010, εφημερίδα των Σκοπίων ‘Дневник’
Για την απόδοση:
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου