Του Μάριου Πουλλάδου
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΡΡΟΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΧΙΛΑΡΙ ΚΛΙΝΤΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΤΗΣ
Αξιοποίηση της περιφερειακής οικονομικής κρίσης σε Κύπρο και Ελλάδα, προκειμένου να διασυνδέσουν τους όρους διάσωσης με μια συνολική λύση στο Κυπριακό, σχεδίαζαν οι Αμερικανοί ήδη από το 2011
Προτροπές για παρασκηνιακή δράση για επίτευξη της λύσης
Αξιοποίηση της περιφερειακής οικονομικής κρίσης σε Κύπρο και Ελλάδα, προκειμένου να διασυνδέσουν τους όρους διάσωσης με μια συνολική λύση στο Κυπριακό, σχεδίαζαν οι Αμερικανοί ήδη από το 2011
Προτροπές για παρασκηνιακή δράση για επίτευξη της λύσης
Η επίλυση του Κυπριακού θα αποτελέσει τη βάση μιας πραγματικής και ζωντανής μεσογειακής οικονομικής κοινότητας μεταξύ Τουρκίας-Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου
«Νέα παγκόσμια τάξη» είναι ο τίτλος βιβλίου της Συμβούλου της Κλίντον, που μεσολάβησε για το Κυπριακό
Αναστασιάδης και ΔΗΣΥ είναι πρόθυμοι για παραχωρήσεις
Ο ΔΗΣΥ θα ματαιώσει κάθε συμφωνία, εκτός και αν συμπεριληφθεί στη διαπραγματευτική διαδικασία
Στην εποχή του διαδικτύου τίποτα δεν μπορεί πλέον να θεωρηθεί ως απόρρητο και ασφαλές. Κατά καιρούς, οι σύγχρονοι «επαναστάτες», τύπου Τζούλιαν Ασάνζ και Έντουαρντ Σνόουντεν, τόλμησαν να δημοσιοποιήσουν ευαίσθητα και απόρρητα έγγραφα των Αμερικανικών Πρεσβειών (βλ wikileaks) και Μυστικών Υπηρεσιών (βλ. NSA), προκαλώντας σοκ και δέος στις κυβερνήσεις της Δύσης, που βλέπουν πλέον την εθνική τους ασφάλεια να είναι διάτρητη. Πρόσφατα, ακόμη μια διαρροή είδε το φως της δημοσιότητας και αυτή αφορούσε το προσωπικό ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της τέως Αμερικανίδας Υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον και φαβορί για την προεδρία των ΗΠΑ το 2016.
Μέσα στα έγγραφα, τα οποία διέρρευσε η ιστοσελίδα www.readhillarysemail.com, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει μια αναφορά με τίτλο «Memorandum of Cyprus», την οποία απέστειλε η Rebecca Brubaker, μια πολιτική ακτιβίστρια(!), προς τη Σύμβουλο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στενή συνεργάτιδα της Αμερικανίδας ΥΠΕΞ Anne-Marie Slaughter. Το συγκεκριμένο έγγραφο, που φέρει ημερομηνία 15 Αυγούστου 2011 και χαρακτηρίζεται ως «unclassified» (μη διαβαθμισμένο) και διέρρευσε στις 29 Φεβρουάριου το 2016, παραθέτει μια σειρά από λόγους για τους οποίους κρίνεται αναγκαία η εμπλοκή των ΗΠΑ στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού.
Το έγγραφο είναι αποκαλυπτικό τόσο για την πρόθεση παρασκηνιακής δράσης των ΗΠΑ στην Κύπρο όσο και για τους λόγους που μια τέτοια εμπλοκή θα ήταν προς όφελος των περιφερειακών συμφερόντων των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, των ελληνο-τουρκικών σχέσεων, αλλά και της ισραηλινο-τουρκικής εξομάλυνσης. Στη συνέχεια, το σχετικό δισέλιδο υπόμνημα προωθήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2011 στην ίδια τη Χίλαρι Κλίντον και κοινοποιήθηκε σε αρκετούς άλλους Αμερικανούς αξιωματούχους. Σε αυτό αναγράφονται οι γεωπολιτικοί λόγοι για τους οποίους θα ήταν χρήσιμο να τεθούν σε εφαρμογή οι αμερικανικοί σχεδιασμοί.
Κάλεσμα για άμεση εμπλοκή
Αρχικά, στο πρώτο έγγραφο της Brukbaker, σημειώνεται επακριβώς ότι «Ενώ η Ευρώπη βρίσκεται σε διακοπές, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να θέσουν τις βάσεις για να πιέσουν προς μια τελική λύση στην Κύπρο. Το παράθυρο για την επίτευξη μιας συνολικής ειρηνευτικής συμφωνίας έχει σχεδόν κλείσει. Προς το παρόν, όμως, υπάρχει μια μοναδική και, πολλοί υποστηρίζουν, τελική ευκαιρία για πίεση προς μια συνολική διευθέτηση. Αν οι ΗΠΑ δεν ασχοληθούν τώρα, οι εγχώριοι, περιφερειακοί και διεθνείς παράγοντες θα αναγκάσουν σύντομα τις ΗΠΑ να εμπλακούν.
Κάλεσμα για άμεση εμπλοκή
Αρχικά, στο πρώτο έγγραφο της Brukbaker, σημειώνεται επακριβώς ότι «Ενώ η Ευρώπη βρίσκεται σε διακοπές, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να θέσουν τις βάσεις για να πιέσουν προς μια τελική λύση στην Κύπρο. Το παράθυρο για την επίτευξη μιας συνολικής ειρηνευτικής συμφωνίας έχει σχεδόν κλείσει. Προς το παρόν, όμως, υπάρχει μια μοναδική και, πολλοί υποστηρίζουν, τελική ευκαιρία για πίεση προς μια συνολική διευθέτηση. Αν οι ΗΠΑ δεν ασχοληθούν τώρα, οι εγχώριοι, περιφερειακοί και διεθνείς παράγοντες θα αναγκάσουν σύντομα τις ΗΠΑ να εμπλακούν.
Είναι καλύτερο να έχουμε την πολυτέλεια να επιλέξουμε τους δικούς μας όρους εμπλοκής, από το να τους επιβάλουμε σε μια εποχή απροσδόκητης κρίσης, στο πλαίσιο μιας συμμαχίας που δεν θα είμαστε σίγουροι, ή/και σε κόστος να έρθουμε σε δύσκολη θέση», και προσθέτει κυνικά στη συνέχεια: «Εάν οι ΗΠΑ δεν εμπλακούν τώρα, το παράθυρο για την ενοποίηση θα κλείσει από αμέλεια και η ομαλοποίηση του status quo θα γίνει η μόνη ρεαλιστική πολιτική επιλογή. Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ήδη πως αυτό είναι η μόνη επιλογή».
Το σωστό timing…
Στη συνέχεια η Αμερικανίδα ακτιβίστρια, που αξίζει να σημειωθεί πως ήταν μέλος στον Οργανισμό «Future World Center» στην Κύπρο και συνεργάστηκε με Τούρκους και Έλληνες της Κερύνειας, στο πλαίσιο του προγράμματος «SDDP Οραματιζόμαστε τη Μελλοντική Κερύνεια», παραθέτει μια σειρά από ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες, τους οποίους οι ΗΠΑ οφείλουν να συνυπολογίσουν προκειμένου να αναλάβουν δράση αξιοποιώντας το timing! Χαρακτηριστικά σημειώνονται τα εξής:
• H Αποστολή Καλών Υπηρεσιών των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο είναι πιθανό να τερματιστεί μετά τον Οκτώβριο του 2011, λόγω της έλλειψης προόδου.
• O Ε/κ Πρόεδρος Χριστόφιας παλεύει για την παρακαταθήκη του (legacy) πριν από τις εκλογές του 2013. Αν δεν πετύχει μια διευθέτηση στο κυπριακό ζήτημα, αισθάνεται πως η ιστορία θα τον θυμάται ως τον ηγέτη ο οποίος έχασε την τελευταία ευκαιρία για να διαπραγματευτεί μια τελική λύση. Αυτός (Χριστόφιας) δεν διαθέτει τίποτα άλλο προκειμένου να οικοδομήσει την παρακαταθήκη του, δεδομένης της πρωτοφανούς εγχώριας αντιδημοτικότητάς του.
• Το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, ο ΔΗΣΥ, και ο προοδευτικός του ηγέτης Αναστασιάδης είναι σήμερα πρόθυμοι να κάνουν παραχωρήσεις (concessions) για μια λύση. Μαζί, τα δύο κόμματα (ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ) αποτελούν την πλειοψηφία του ε/κ πληθυσμού.
• Κάθε συντονισμένη ώθηση εκ μέρους των ΗΠΑ θα πρέπει να γίνει πολύ πιο πριν από τον Ιούλιο του 2013, οπότε η Κύπρος αναλαμβάνει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Τουρκία έχει απειλήσει να διακόψει τις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις, αν η Κύπρος αναλάβει την Προεδρία. Δεν αξίζει να τεστάρουμε την μπλόφα του Ερντογάν. Επιπλέον, μόλις η Κύπρος αναλάβει την Προεδρία, ο Πρόεδρος Χριστόφιας θα έχει λίγο χρόνο για να επικεντρωθεί στο κυπριακό πρόβλημα.
• Με το αναμενόμενο κυπριακό κούρεμα ομολόγων (bailout) μέσα στους επόμενους τέσσερεις με πέντε μήνες, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την περιφερειακή οικονομική κρίση ως μια ευκαιρία τόσο για την αξιοποίηση των οικονομικών δεσμών ανάμεσα στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο, όσο και για να ενθαρρύνουν τη σύνδεση των όρων διάσωσης για ανακίνηση του κυπριακού ζητήματος.
· Οι δηλώσεις και οι θέσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έναντι της Κύπρου, δείχνουν ένα αυξανόμενο νταηλίκι και μια πολεμική διάθεση. Οι ΗΠΑ είναι ο μοναδικός παίκτης που βρίσκεται σε θέση να αντιστρέψει την αποξένωση του Ερντογάν από την ειρηνευτική διαδικασία.
• Η συμμετοχή των ΗΠΑ μπορεί να εμποδίσει την περαιτέρω κλιμάκωση της διαφοράς μεταξύ Ελλήνων της Κύπρου και της Τουρκίας για τους υδρογονάνθρακες, και μεταξύ Τουρκίας-Ισραήλ: Η αρχική γεώτρηση έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 2011.
• Οι τουρκο-ισραηλινές σχέσεις: οι Παλαιστίνιοι σκοπεύουν να κηρύξουν μονομερώς την ανεξαρτησία τους τον Σεπτεμβρίου του 2011 και η Τουρκία πιθανό να αναγνωρίσει ένα Παλαιστινιακό Κράτος. Αυτό θα οδηγήσει την Τουρκία και το Ισραήλ σε νέα πορεία σύγκρουσης, η οποία έχει ήδη συνδεθεί με τα ανταγωνιστικά συμφέροντα της ασφάλειας και της ενέργειας στην Κύπρο.
• Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι σήμερα καλύτερες από ποτέ. Οι πρώην «μητέρες» της Κύπρου είναι τελικά σε θέση να παρουσιάσουν ένα ενιαίο μέτωπο στο Κυπριακό.
Τα ρίσκα
Στην συνέχεια του υπομνήματος καταγράφονται τέσσερεις παράγοντες οι οποίοι θεωρούνται ως ρίσκο για την αμερικανική εμπλοκή τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Χαρακτηριστικά σημειώνεται:
«• Η εσωτερική αστάθεια στους Ε/κ: Ο Χριστόφιας έχει πολύ μικρή τοπική νομιμότητα και το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, ο ΔΗΣΥ, θα ματαιώσει κάθε συμφωνία, εκτός και αν συμπεριληφθεί στη διαπραγματευτική διαδικασία.
• Η τρέχουσα οικονομική κρίση μπορεί να κάνει την κοινωνία ακόμα πιο αρνητική για πολιτικές παραχωρήσεις.
• Μπορεί να είναι ήδη πολύ αργά για μια συνολική ειρηνευτική συμφωνία, λόγω των ισχυρών συμφερόντων για διατήρηση του status quo».
Το πλεονέκτημα των ΗΠΑ
Έπειτα, αναφέρεται το συγκριτικό πλεονέκτημα που διαθέτουν οι ΗΠΑ στην Κύπρο έναντι της ΕΕ και των Ηνωμένων Εθνών. «Η ίδια η ΕΕ έχει αποκλειστεί ως ουδέτερη, μετά την εισδοχή των Ε/κ το 2004. Ο ΟΗΕ μπορεί να διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις, αλλά δεν έχει την απαραίτητη δύναμη να επηρεάσει την Τουρκία, την ΕΕ ή να διαχειριστεί τις ανησυχίες του Ισραήλ. Τοπικά οι ΗΠΑ θεωρούνται ως ο μόνος παράγοντας που μπορούσε να 'κάνει τη δουλειά', υποστηρίζοντας συμφωνίες με χρηματοδότηση και δύναμη (funds and force). Επιπλέον, οι ΗΠΑ οπισθοχώρησαν στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, από τότε που η Δημοκρατία (Κυπριακή) προσχώρησε στην ΕΕ το 2004 και, συνεπώς, έχουν γλιτώσει από το στίγμα της αποτυχίας που επωμίζονται τα Ηνωμένα Έθνη και η ΕΕ. Φαίνεται (οι ΗΠΑ) να έχουν καθαρό έδαφος (clean state) έναντι των προηγούμενων διαπραγματεύσεων».
Πιθανοί περιορισμοί εμπλοκής
Συνεχίζοντας το δισέλιδο έγγραφο, αναφέρει πως οι Έλληνες Κύπριοι μπορούν να βρουν τη συμμετοχή των ΗΠΑ ως αμφιλεγόμενη, αφού θεωρούν τους Αμερικανούς ως φιλότουρκους. «Επομένως θα ήταν καλύτερο για τις ΗΠΑ να ενεργήσουν παρασκηνιακά, προκειμένου να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας λύσης, αναλαμβάνοντας ένα δημόσιο υποστηρικτικό ρόλο αφότου μεσολαβήσει», αναφέρει.
Συνέπειες της μη ανάληψης δράσης
Στην τελευταία παράγραφο του υπομνήματος, η Brubaker αναπτύσσει μια σειρά από συνέπειες αλλά και οφέλη για τις ΗΠΑ από την εμπλοκή τους στο Κυπριακό. «Ενώ μια εμπλοκή στο Κυπριακό δεν φέρει τον κίνδυνο της αποτυχίας, η αποτυχία να μεσολαβήσει για μια τελική συμφωνία πρέπει να σταθμίζεται με τις συνέπειες της απουσίας ή της καθυστερημένης δράσης. Τέτοιες συνέπειες περιλαμβάνουν: την οριστικοποίηση της διχοτόμησης της Κύπρου, την επίσημη διακοπή των τουρκικών ενταξιακών συνομιλιών στην ΕΕ, και τη συνεχή μετατόπιση της Τουρκίας προς την Ανατολή, την επιδείνωση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων, τη συνεχιζόμενη περιφερειακή οικονομική στασιμότητα και των συγκρούσεων για τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων», αναφέρει, καταλήγοντας στα εξής:
Το σωστό timing…
Στη συνέχεια η Αμερικανίδα ακτιβίστρια, που αξίζει να σημειωθεί πως ήταν μέλος στον Οργανισμό «Future World Center» στην Κύπρο και συνεργάστηκε με Τούρκους και Έλληνες της Κερύνειας, στο πλαίσιο του προγράμματος «SDDP Οραματιζόμαστε τη Μελλοντική Κερύνεια», παραθέτει μια σειρά από ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες, τους οποίους οι ΗΠΑ οφείλουν να συνυπολογίσουν προκειμένου να αναλάβουν δράση αξιοποιώντας το timing! Χαρακτηριστικά σημειώνονται τα εξής:
• H Αποστολή Καλών Υπηρεσιών των Ηνωμένων Εθνών στην Κύπρο είναι πιθανό να τερματιστεί μετά τον Οκτώβριο του 2011, λόγω της έλλειψης προόδου.
• O Ε/κ Πρόεδρος Χριστόφιας παλεύει για την παρακαταθήκη του (legacy) πριν από τις εκλογές του 2013. Αν δεν πετύχει μια διευθέτηση στο κυπριακό ζήτημα, αισθάνεται πως η ιστορία θα τον θυμάται ως τον ηγέτη ο οποίος έχασε την τελευταία ευκαιρία για να διαπραγματευτεί μια τελική λύση. Αυτός (Χριστόφιας) δεν διαθέτει τίποτα άλλο προκειμένου να οικοδομήσει την παρακαταθήκη του, δεδομένης της πρωτοφανούς εγχώριας αντιδημοτικότητάς του.
• Το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, ο ΔΗΣΥ, και ο προοδευτικός του ηγέτης Αναστασιάδης είναι σήμερα πρόθυμοι να κάνουν παραχωρήσεις (concessions) για μια λύση. Μαζί, τα δύο κόμματα (ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ) αποτελούν την πλειοψηφία του ε/κ πληθυσμού.
• Κάθε συντονισμένη ώθηση εκ μέρους των ΗΠΑ θα πρέπει να γίνει πολύ πιο πριν από τον Ιούλιο του 2013, οπότε η Κύπρος αναλαμβάνει την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Τουρκία έχει απειλήσει να διακόψει τις ενταξιακές της διαπραγματεύσεις, αν η Κύπρος αναλάβει την Προεδρία. Δεν αξίζει να τεστάρουμε την μπλόφα του Ερντογάν. Επιπλέον, μόλις η Κύπρος αναλάβει την Προεδρία, ο Πρόεδρος Χριστόφιας θα έχει λίγο χρόνο για να επικεντρωθεί στο κυπριακό πρόβλημα.
• Με το αναμενόμενο κυπριακό κούρεμα ομολόγων (bailout) μέσα στους επόμενους τέσσερεις με πέντε μήνες, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν την περιφερειακή οικονομική κρίση ως μια ευκαιρία τόσο για την αξιοποίηση των οικονομικών δεσμών ανάμεσα στην Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο, όσο και για να ενθαρρύνουν τη σύνδεση των όρων διάσωσης για ανακίνηση του κυπριακού ζητήματος.
· Οι δηλώσεις και οι θέσεις του Τούρκου Πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έναντι της Κύπρου, δείχνουν ένα αυξανόμενο νταηλίκι και μια πολεμική διάθεση. Οι ΗΠΑ είναι ο μοναδικός παίκτης που βρίσκεται σε θέση να αντιστρέψει την αποξένωση του Ερντογάν από την ειρηνευτική διαδικασία.
• Η συμμετοχή των ΗΠΑ μπορεί να εμποδίσει την περαιτέρω κλιμάκωση της διαφοράς μεταξύ Ελλήνων της Κύπρου και της Τουρκίας για τους υδρογονάνθρακες, και μεταξύ Τουρκίας-Ισραήλ: Η αρχική γεώτρηση έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο του 2011.
• Οι τουρκο-ισραηλινές σχέσεις: οι Παλαιστίνιοι σκοπεύουν να κηρύξουν μονομερώς την ανεξαρτησία τους τον Σεπτεμβρίου του 2011 και η Τουρκία πιθανό να αναγνωρίσει ένα Παλαιστινιακό Κράτος. Αυτό θα οδηγήσει την Τουρκία και το Ισραήλ σε νέα πορεία σύγκρουσης, η οποία έχει ήδη συνδεθεί με τα ανταγωνιστικά συμφέροντα της ασφάλειας και της ενέργειας στην Κύπρο.
• Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι σήμερα καλύτερες από ποτέ. Οι πρώην «μητέρες» της Κύπρου είναι τελικά σε θέση να παρουσιάσουν ένα ενιαίο μέτωπο στο Κυπριακό.
Τα ρίσκα
Στην συνέχεια του υπομνήματος καταγράφονται τέσσερεις παράγοντες οι οποίοι θεωρούνται ως ρίσκο για την αμερικανική εμπλοκή τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία. Χαρακτηριστικά σημειώνεται:
«• Η εσωτερική αστάθεια στους Ε/κ: Ο Χριστόφιας έχει πολύ μικρή τοπική νομιμότητα και το κύριο κόμμα της αντιπολίτευσης, ο ΔΗΣΥ, θα ματαιώσει κάθε συμφωνία, εκτός και αν συμπεριληφθεί στη διαπραγματευτική διαδικασία.
• Η τρέχουσα οικονομική κρίση μπορεί να κάνει την κοινωνία ακόμα πιο αρνητική για πολιτικές παραχωρήσεις.
• Μπορεί να είναι ήδη πολύ αργά για μια συνολική ειρηνευτική συμφωνία, λόγω των ισχυρών συμφερόντων για διατήρηση του status quo».
Το πλεονέκτημα των ΗΠΑ
Έπειτα, αναφέρεται το συγκριτικό πλεονέκτημα που διαθέτουν οι ΗΠΑ στην Κύπρο έναντι της ΕΕ και των Ηνωμένων Εθνών. «Η ίδια η ΕΕ έχει αποκλειστεί ως ουδέτερη, μετά την εισδοχή των Ε/κ το 2004. Ο ΟΗΕ μπορεί να διευκολύνει τις διαπραγματεύσεις, αλλά δεν έχει την απαραίτητη δύναμη να επηρεάσει την Τουρκία, την ΕΕ ή να διαχειριστεί τις ανησυχίες του Ισραήλ. Τοπικά οι ΗΠΑ θεωρούνται ως ο μόνος παράγοντας που μπορούσε να 'κάνει τη δουλειά', υποστηρίζοντας συμφωνίες με χρηματοδότηση και δύναμη (funds and force). Επιπλέον, οι ΗΠΑ οπισθοχώρησαν στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, από τότε που η Δημοκρατία (Κυπριακή) προσχώρησε στην ΕΕ το 2004 και, συνεπώς, έχουν γλιτώσει από το στίγμα της αποτυχίας που επωμίζονται τα Ηνωμένα Έθνη και η ΕΕ. Φαίνεται (οι ΗΠΑ) να έχουν καθαρό έδαφος (clean state) έναντι των προηγούμενων διαπραγματεύσεων».
Πιθανοί περιορισμοί εμπλοκής
Συνεχίζοντας το δισέλιδο έγγραφο, αναφέρει πως οι Έλληνες Κύπριοι μπορούν να βρουν τη συμμετοχή των ΗΠΑ ως αμφιλεγόμενη, αφού θεωρούν τους Αμερικανούς ως φιλότουρκους. «Επομένως θα ήταν καλύτερο για τις ΗΠΑ να ενεργήσουν παρασκηνιακά, προκειμένου να βοηθήσουν στη δημιουργία μιας λύσης, αναλαμβάνοντας ένα δημόσιο υποστηρικτικό ρόλο αφότου μεσολαβήσει», αναφέρει.
Συνέπειες της μη ανάληψης δράσης
Στην τελευταία παράγραφο του υπομνήματος, η Brubaker αναπτύσσει μια σειρά από συνέπειες αλλά και οφέλη για τις ΗΠΑ από την εμπλοκή τους στο Κυπριακό. «Ενώ μια εμπλοκή στο Κυπριακό δεν φέρει τον κίνδυνο της αποτυχίας, η αποτυχία να μεσολαβήσει για μια τελική συμφωνία πρέπει να σταθμίζεται με τις συνέπειες της απουσίας ή της καθυστερημένης δράσης. Τέτοιες συνέπειες περιλαμβάνουν: την οριστικοποίηση της διχοτόμησης της Κύπρου, την επίσημη διακοπή των τουρκικών ενταξιακών συνομιλιών στην ΕΕ, και τη συνεχή μετατόπιση της Τουρκίας προς την Ανατολή, την επιδείνωση των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων, τη συνεχιζόμενη περιφερειακή οικονομική στασιμότητα και των συγκρούσεων για τα δικαιώματα εκμετάλλευσης των υδρογονανθράκων», αναφέρει, καταλήγοντας στα εξής:
«Αντιθέτως, μια λύση με αμερικανική μεσολάβηση, μετά από σχεδόν 50 χρόνια, θα φέρει σταθερότητα στην περιοχή, εκτροπή τόσο των αναγκαίων πόρων από την άμυνα στην οικονομική ανάπτυξη, θα ανοίξει ένα ρεαλιστικό δρόμο για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, θα αναζωογονήσει την πίστη στην αλληλεγγύη της ΕΕ, θα αρθούν τα αδιέξοδα του ΝΑΤΟ, και θα σηματοδοτήσει μια πρωτοφανή επιτυχία για την κυβέρνηση Ομπάμα, ενδυναμώνοντας μιαν απαραίτητη γέφυρα ανάμεσα στη Δύση και τη Μέση Ανατολή».
Μεσογειακή οικονομική κοινότητα
Στο δεύτερο e-mail λίγες μέρες μετά, στις 5 Σεπτεμβρίου, με παραλήπτη την ίδια τη Χίλαρι Κλίντον, παρωθείται το υπόμνημα της Brubaker όπου σημειώνονται, σε ιδιαίτερα φιλικό ύφος, μεταξύ άλλων τα εξής:
Μεσογειακή οικονομική κοινότητα
Στο δεύτερο e-mail λίγες μέρες μετά, στις 5 Σεπτεμβρίου, με παραλήπτη την ίδια τη Χίλαρι Κλίντον, παρωθείται το υπόμνημα της Brubaker όπου σημειώνονται, σε ιδιαίτερα φιλικό ύφος, μεταξύ άλλων τα εξής:
«Σας επισυνάπτω ένα δισέλιδο σημείωμα για την Κύπρο από μια πολύ έξυπνη νεαρή μελετητή (Brubaker) με υποτροφία της Ρόδου (Rhodes Scholarships). Έχει εργαστεί εντατικά στην πολιτική της Κύπρου και θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό τον Phil (ενδεχομένως να αναφέρεται στον Πρόεδρο της Διεθνούς Συντονιστικής Επιτροπής για την Κύπρο Phil Christopher), ή έναν ειδικό εκπρόσωπο στην Κύπρο. Ξέρω ότι εμμένω σε αυτό, και θα νομίζετε πως είμαι απολύτως τρελή για το γεγονός ότι εισηγούμαι να θέσετε ακόμη περισσότερα επί τάπητος, αλλά υπάρχουν ισχυρά οικονομικά επιχειρήματα προκειμένου να γίνει αυτό που ακούγεται τώρα στην Ευρώπη, όπως στην Ελλάδα. Πράγματι, θα πλαισιώσω το όλο ζήτημα από την άποψη της έμφασής σας για την οικονομική διπλωματία.
» Η Ευρώπη έχει όλα τα είδη των οικονομικών προβλημάτων, και εστιάζει στην Ελλάδα. Η Αίγυπτος, η Λιβύη και η Τυνησία χρειάζονται το εμπόριο και τις επενδύσεις περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Η επίλυση του Κυπριακού θα αποτελέσει τη βάση μιας πραγματικής και ζωντανής μεσογειακής οικονομικής κοινότητας (θυμηθείτε την ιδέα του Bob Wechsler για μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ Τουρκίας-Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου). Αποτελεί επίσης έναν τρόπο για μετατόπιση της προσοχής από την Τουρκία και το Ισραήλ στη Γάζα, και θα μπορούσε να προσφέρει τεράστια κίνητρα για τη Χαμάς να μεταμορφωθεί, προκειμένου να είναι σε θέση να προσφέρει πραγματικά οικονομικά οφέλη για τη Γάζα».
Ενήμεροι οι εκλεκτοί της Χίλαρι
Το συγκεκριμένο e-mail προωθείται και στη Σύμβουλο για την Προεδρική εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον το 2016, την Cheryl Mills, την αντιπρόεδρο Huma Abedin, και τον κορυφαίο Πολιτικό Σύμβουλο της Εξωτερικής Πολιτικής της προεκλογικής καμπάνιας Jacob Jeremiah Sullivan. Αξίζει να σημειωθεί πως η ίδια η Anne-Marie Slaughter, η οποία υπηρέτησε ως Διευθύντρια του Πολιτικού Σχεδιασμού για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ από τον Ιανουάριο του 2009 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2011 στις υπηρεσίες της Κλίντον, είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, μεταξύ των οποίων και το «Μια Νέα Τάξη Πραγμάτων: Κυβερνητικά Δίκτυα και Ενοποιημένο Κράτος, από τις εκδόσεις Princeton 2004. (A New World Order: Government Networks and the Disaggregated State).
Το ιστορικό των διαρροών
Τον Μάιο του 2015, ανακαλύφθηκε ότι η Χίλαρι Κλίντον χρησιμοποίησε έναν ιδιωτικό διακομιστή (server) για τις επίσημες επικοινωνίες του ηλεκτρονικού της ταχυδρομείου, ενώ εκτελούσε καθήκοντα υπουργού.
Κανονικά, οι εργαζόμενοι στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, ιδιαίτερα εκείνοι με υψηλό αξίωμα, χρησιμοποιούν τους κυβερνητικούς υπολογιστές, προκειμένου να διασφαλιστεί η μεταφορά ευαίσθητου-απόρρητου υλικού. Το σκάνδαλο ξέσπασε αρχικά όταν ένας χάκερ, με το όνομα «Guccifer», κυκλοφόρησε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ της Κλίντον και του δημοσιογράφου Sidney Blumenthal. Η ίδια η Αμερικανίδα αξιωματούχος -και υποψήφια Πρόεδρος των ΗΠΑ- διεμήνυσε πως η χρήση ενός «ιδιωτικού server» εντασσόταν στο πλαίσιο του νόμου.
Ενήμεροι οι εκλεκτοί της Χίλαρι
Το συγκεκριμένο e-mail προωθείται και στη Σύμβουλο για την Προεδρική εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον το 2016, την Cheryl Mills, την αντιπρόεδρο Huma Abedin, και τον κορυφαίο Πολιτικό Σύμβουλο της Εξωτερικής Πολιτικής της προεκλογικής καμπάνιας Jacob Jeremiah Sullivan. Αξίζει να σημειωθεί πως η ίδια η Anne-Marie Slaughter, η οποία υπηρέτησε ως Διευθύντρια του Πολιτικού Σχεδιασμού για το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ από τον Ιανουάριο του 2009 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2011 στις υπηρεσίες της Κλίντον, είναι συγγραφέας πολλών βιβλίων, μεταξύ των οποίων και το «Μια Νέα Τάξη Πραγμάτων: Κυβερνητικά Δίκτυα και Ενοποιημένο Κράτος, από τις εκδόσεις Princeton 2004. (A New World Order: Government Networks and the Disaggregated State).
Το ιστορικό των διαρροών
Τον Μάιο του 2015, ανακαλύφθηκε ότι η Χίλαρι Κλίντον χρησιμοποίησε έναν ιδιωτικό διακομιστή (server) για τις επίσημες επικοινωνίες του ηλεκτρονικού της ταχυδρομείου, ενώ εκτελούσε καθήκοντα υπουργού.
Κανονικά, οι εργαζόμενοι στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, ιδιαίτερα εκείνοι με υψηλό αξίωμα, χρησιμοποιούν τους κυβερνητικούς υπολογιστές, προκειμένου να διασφαλιστεί η μεταφορά ευαίσθητου-απόρρητου υλικού. Το σκάνδαλο ξέσπασε αρχικά όταν ένας χάκερ, με το όνομα «Guccifer», κυκλοφόρησε μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μεταξύ της Κλίντον και του δημοσιογράφου Sidney Blumenthal. Η ίδια η Αμερικανίδα αξιωματούχος -και υποψήφια Πρόεδρος των ΗΠΑ- διεμήνυσε πως η χρήση ενός «ιδιωτικού server» εντασσόταν στο πλαίσιο του νόμου.
Ως αποτέλεσμα, η ίδια επέλεξε να παραδώσει τα μηνύματά της σε επιτροπή του Κογκρέσου για επανεξέταση. Ωστόσο, πριν το πράξει, διέγραψε πάνω από 32.000 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τα οποία θεώρησε ως «ιδιωτικά». Επιπλέον, περισσότερα από 1.700 μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου έχουν αναδρομικά χαρακτηριστεί από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ως «Top Secret» (απόρρητα) μηνύματα. Αυτό διαψεύδει ουσιαστικά τον ισχυρισμό της, ότι τίποτα δεν είχε ταξινομηθεί ως ευαίσθητο ή «μυστικό», όταν χρησιμοποίησε τον συγκεκριμένο διακομιστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου