Το Α΄ PLAN το είδατε, ήταν ένα “εξάμβλωμα»!
Το PLAN B΄ ανεξιχνίαστο, δεν τό΄δαμε ακόμα!
PLAN “GAMA” έχει πέσιμο κάτω από το πάπλωμα,
Κι΄ακόμα δεν το ξέρουμε ποιο θάν΄αυτό το κόμμα!
Η νέα η κυβέρνηση, αυτή που θα ψηφίσουμε,
Θα πάει κι΄αυτή στο Eurogroup, κρατώντας πισινή,
Ως τότε όσοι μείνουμε, αν όλοι δεν ψοφήσουμε
Κι΄αν κάποιοι απομείνουμε, δεν θα δουλεύει η «μπροστινή»!
Πείτε μου τι το θέλαμε: -τάχα μου- «Ευρωπαίοι!»
Τρώγαμε το ψωμί μ΄ελιά, κρεμίδια Βατικιώτικα,
Είχαμε όλοι σαν Ρομιοί, ολό- ορθα τα πέη,
Χέζαμε φυσιολογικά κι΄οχι με δυσκοιλιότητα!
Κάποιοι τους τίτλους θέλανε, του Κόμη και του Λόρδου,
Και στον λαό θα διένεμαν του δούλου και της λόρδας,
Ηγέτες ελεηνής μορφής, φάτσες σαν του Λομβέρδου,
Κακέκτυπα πολιτικής, « του κλώτσου και της πόρδας!»
Αυτή είν΄η Ευρώπη τους, έτσι την διανοήθηκαν!
Φράκο, μανικετόκουμπα,κολάρα και παπιγιόν,
Ρωμιοί με τα τσαρούχια τους, πήγανε και πηδήχτικαν,
Μέσα στο συνωθήλευμα: (Ευρωβίζιον - κομμισσιόν!)
Αντε να επανιδρύσουμε, την νέα μας Ελλάδα,
Ξεβράκωτοι , ξεκούμποτοι, με το τρύπιο βρακί,
Για κάπια χρόνια με ελιά, κρεμύδι, φασολάδα
Και δίς την ευβδομάδα μας, την λαϊκή φακή!
Πείτε μου τί θα χάσετε εκτός των τίτλων “ΕΥΡΩΠΑΊΟΙ?”
Ο τίτλος μωρέ Ελληνα,κρίβεται στο βρακί,
Τίτλους θάχουμε Έλληνες, με σηκομένα «ΠΕΗ»
Τα όργανα που κελαηδούν με φασολάδα και φακή!
Τα όσπρια μας δοξάσανε, τριάντα και... αιώνες,
«Έτρωγε η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι»!
«Μύγα ας είμουν κάποτε, τότε που χτίζαν ΠΑΡΘΕΝΩΝΕΣ,»
Να μη δω την Ελλάδα μας σ΄αυτό το νέο χάλι...
Χ.Χ.