Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Για να δούμε τον αστέρα ΠΟΥΤΙΝ ΘΑ ΔΕΧΘΕΊ; Εμείς λέμε πως ΝΑΙ!

O ΠΟΥΤΙΝ...ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ!

Ο ΓΝΩΣΤΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΟΛΙΒΕΡ ΣΤΟΟΥΝ ΘΑ 

ΓΥΡΙΣΕΙ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ ΓΙΑ ΤΟν ΒΛΑΝΤΙΜΗΡ 

ΠΟΥΤΙΝ!

Λέτε να τον έβαλε ο φαιδρός αράπης Ομπάμα;

Oliver Stone, ο Αμερικανός σκηνοθέτης, δήλωσε ότι θα ήθελε να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ σχετικά με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν

Όποιος κι αν τον έβαλε ..το στόρυ μοιάζει με φόλα, αν και ο Ολιβερ… είναι σοβαρός! Δείτε το ρεπορτάζ: 

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Μπαλονίδης Γεώργιος
ΝΑ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΘΕΙ Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ…
ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ


Όταν εγώ εγραφα για τον ΣΦΑΓΕΑ των ΕΛΛΗΝΩΝ,συνεντευξη στην Ε.Ω,για τά χαλια των πολιτικών και την αδιαφορίαν
των ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ,την εγκατάλειψιν της παρελάσεως της 28ηςοκτωβρίου,από τον Προεδρον της Δικτακτορ….Ω συγγνώμην
δημοκρατιας της ΕΛΛΑΔΟΣ ,που εφυγε σαν τον κλεφτη μη τολμώντας να πή δύο λόγια από το μικρόφωνο είς τους ολίγους διαμαρτυρομένους,και μας δηλωσε ότι ήτο αντάρτης στο βουνό άρα την εποχή πού οί αντάρται έβαλον εναντίον των Ελληνικών Ενοπλων
Δυνάμεων,τον έχουμε 10 έτη πρόεδρο και δεν έχει πεί μίαν ΚΑΛΗΜΕΡΑ είς ΛΑΟΝ και δεν δημιούργησε ούτε παραγωγικό ιδρυμα με δική του πρωτοβουλία,με την ευκαιρία αυτή του δίνω την ιδέαν: Να ανακαινίσει την κατοικίαν του ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ ΕΊΣ ένα ΑΣΤΡΟΦΥΣΙΚΟ-ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΟ – ΗΛΕΚΤΡΙΚΟ Συγκροτημα με οργανωμεν ξενώνα για 50 εώς 100 όπου θα σπουδάζουν τά ΑΡΙΣΤΟΥΧΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ με υποτροφίες είς τό ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ,εφ όσον εδώ και μία δεκαετία είχε μηδενική ΠΡΟΣΦΟΡΑ.
ΓΕΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΟΝΙΔΗΣ
Ταξίαρχος ε.α

Τρίτη 11 Νοεμβρίου 2014

Μετά από πολύμηνη απουσία ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΓΕΡΟ-ΣΟΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ! Γιατί; …ΑΠΛΑ…ΞΑΝΑΘΥΜΩΣΕ
Ο ΓΕΡΟ-ΣΟΦΟΣ 
ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ-ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ-ΜΑΖΙ ΜΑΣ


Πάνε αρκετοί μήνες που έχω να εμφανιστώ στο διαδίκτυο… από ιστοσελίδες όπως αυτή σήμερα, που μου κάνουν τη τιμή να φιλοξενούν…τα χαζά μου, που όμως πιστεύω μπορεί να είναι χρήσιμα σε σκεπτόμενους!

ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΕΤΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ ΠΛΑΝΟ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ- ΣΙΩΝΙΣΤΩΝ ΠΕΡΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ…
\

Η παγκοσμιο-

ποίηση είναι

σχέδιο Εβραϊκό!


(Αν το καταλά-

βουμε)....

1- "Ό,τι είμαστε είναι αποτέλεσμα του τι σκεφτόμαστε"

2-"Οι μεγάλοι άνθρωποι μιλούν για ιδέες. Οι μεσαίοι άνθρωποι μιλούν για γεγονότα. Οι μικροί άνθρωποι μιλούν για τους άλλους."
3-"Κανείς δεν είναι πιο υποδουλωμένος από εκείνους που εσφαλμένα πιστεύουν πως είναι ελεύθεροι"
Φιλοι μου ο σημερινός εχθρός μας είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδατε κάτι που σας άγγιξε , κάτι που το θεωρείτε σωστό, ΜΟΙΡΆΣΤΕΙΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύευτε οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένετε απαθείς. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.”

΄Ομορφα όλα αυτά, πλην όμως λαχανοφιλοσοφίες, περίπου σαν αυτές που γρατσουνίζω εγώ. Όμως έχω κάποιες ενστάσεις:
1) Σύμφωνα με τα πιο πάνω εγώ πρέπει να ανήκω σ΄αυτούς που μιλούν για τα γεγονότα! Το γεγονός είναι όμως η πραγματικότητα! Πραγματιστές… άνθρωποι που πατάνε στα ποδάρια τους! Οι μεγάλοι και οι μικροί… απλά είναι εκτός πραγματικότητας!
2)Είμαστε λεύτεροι ή υποδουλωμένοι; Ιδού ο Γόρδιος Δεσμός!.. Εσφαλμένα λέτε να νοιώθω ΛΕΥΤΕΡΟΣ; ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΠΑΝΕΥΛΕΥΘΕΡΟΣ! Από 10 χρονών παιδί οι γονείς μου, μου έδωσαν κάθε ελευθερία!Δεν χρειάζονταν να κρατάνε γκέμια …γιατί τα κρατούσα εγώ…ο πιτσιρικάς! Και σήμερα στα 80 χρόνια μου .. νοιώθω και συμπεριφέρομαι ΠΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟΣ! ΑΠΟΛΥΤΑ!
ΕΝΙΣΤΑΜΑΙ μεν… στη μαλακία αυτή… αλλά οφείλω να παραδεχτώ τούτο: Η έννοια της ελευθερίας στις κοινωνίες μας, όπως τις διαμορφώσαμε ή μας τις διαμόρφωσαν..είναι παραμύθιον! Όχι φίλε μου… Υπ αυτήν την έννοια ΟΥΔΕΝ ΔΙΠΟΔΟ… τελικά είναι ελεύθερο!… στον κόσμο μας!… american made! Η πραγματικότητα είναι αυτή.Η σημερινή κρίση της Ελλάδας το αποδεικνύει κάθετα:

NAI …EΙΜΑΣΤΕ…ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΜΕΝΟΙ! ΣΤΑ ΞΕΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ!… Στο MONEY… ΧΡΗΜΑ, στην παγκοσμιοποίηση, στα σχέδια των Αμερικανοσιωνιτών!…
ΟΜΩΣ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΚΑΙ ΛΛΕΙΤΟΥΡΓΩ από παιδί 10 ΕΤΩΝ… ΠΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!

Ως λεύτερος δεν θεωρούσα ( ΤΕΤΟΙΑ ΑΦΕΛΕΙΑ) ότι ένας λαουτζίκος,-Αυτός …ντε… του Ισραήλ- που ουδέν προσέφερε στην ανθρωπότητα , ούτε το παραμικρό, ΝΑ ΕΠΙΔΙΏΚΕΙ ΝΑ ΕΓΚΛΩΒΙΣΕΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ! 

ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΕΙ! 

Κι αυτό ειδικά γίνεται… τούτη τη στιγμή …με την στοχευμένη Ελλάδα από τους Σιωνιστές-Τραπεζίτες!
ΑΠΛΑ …Διερωτηθείτε το ΓΙΑΤΙ!

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΡΟΒΙΛΑΣ 
Ένας σπουδαίος ΄Ελληνας ζωγράφος… σκηνογραφος, ενδυματολογος και φιλόσοφος!





  • Φωτογραφία
  • Ένας σπουδαίος ΄Ελληνας ζωγράφος, ο Κώστας Κοροβίλας ύστερα από πολλές περιπλανήσεις στην Εσπερία (κυρίως στην Γηραιά Αλβιώνα) επέστρεψε στην Ιθάκη του…Δηλαδή στην Κηφισιά, όπου κι έστησε το δικό του εικαστικό στούντιο…


     
    Πολυσχιδής καλλιτεχνική προσωπικότητα ο Κώστας Κοροβίλας δεν είναι μόνο ένας απλός ζωγράφος… Αλλά και σκηνογράφος και σχεδιαστής θεατρικών κοστουμιών με πλούσιο έργο σε θεατρικές σκηνές σε ολόκληρη της Βρετανία. Ακόμη δε έχει σπουδάσει και φιλοσοφία ! έχει συμμετάσχει σχεδόν σε όλες τις σημαντικές εκθέσεις της Ευρώπης με έργα του, καθώς επίσης και στην Εθνική Πινακοθήκη των Αθηνών…
    Εν συντομία διαβάστε στην αγγλική το Βιογραφικό και θα αντιληφθείτε τα μεγέθη του.
    Kostas Korovilas: Hellenic Nationality.
    Studies: GCEs Central Institute, Bristol, England.
    Painting: West of England College of Art
    Theatre Design and costume, Old Vic Theatre School, Bristol England.

    Σάββατο 19 Απριλίου 2014

    ΕΝΑ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ...

    ΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ!

    Ο μεγάλος στιχουργός και δημοσιογράφος Λεφτέρης Παπαδόπουλος στέλνει μέσα από το προφίλ του στο facebook το παρακάτω πασχαλινό μήνυμα
    Καλή Ανάσταση σε όλους...
    Ο Χριστός ας μας δώσει την δύναμη για την δική μας ανάσταση, και από το σκοτάδι να περάσουμε στο φώς!!!
    Ένα κείμενό μου με ποιητικές αναφορές…
    «Μεγάλη εβδομάδα: Από λύπην υπάρχουμε»:
    Μια κλωστή ποίησης, μια χορδή συγκίνησης διαπερνούσε πάλαι ποτέ τη Μεγάλη Εβδομάδα μας. Και μια θεσπέσια μουσική των θλιμμένων ύμνων της έραινε την παιδική μας αθωότητα. «Τω καιρώ εκείνω», τότε που «αι γενεαί πάσαι ύμνον την ταφή σου…», τότε που σχολιαρόπαιδα ντυμένα με το κοντό παντελονάκι και το πολύχρωμο πουκαμισάκι της άνοιξης στριμωχνόμασταν, κρατώντας το βιβλιαράκι του «Επιτάφιου θρήνου», για το ποιος θα πιάσει την καλύτερη θέση να ψάλλουμε με σέβας και μ’ ένα ρίγος που μας διαπερνούσε, με μια εξαίσια «φάλτσα» φωνή, μέσα στο κατανυκτικό αχνό φως των κεριών: «Η ζωή πώς θνήσκεις; Πώς και τάφω οικείς;… Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου τέκνον, πού έδυ σου το κάλλος;…». Βαθιά εντυπωμένη μέσα μου ακόμη η φωνή, θρηνητική κραυγή, του παπά από την ωραία πύλη, τη φοβερή στιγμή της κορύφωσης του θείου πάθους: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…». Και κένταγε τα σπλάχνα μας η λύπη, γιατί εξανθρωπίζαμε το Χριστό, τον κάναμε ολότελα δικό μας, πατέρα, μάνα, αδερφό, αγαπημένο φίλο, και ο καθένας κείνη τη στιγμή θρηνούσε μέσα του το δικό του εσταυρωμένο, το δικό του ενταφιασμένο. (Γι αυτό ποτέ μην κακολογείτε και μην περιφρονείτε κείνες τις ολόμαυρες γυναίκες με τα βαθουλωμένα από τη λύπη μάτια τους, όταν τις βλέπετε σκυφτές, με βιαστικό βήμα να τρέχουν στους εσπερινούς και στα ψυχοσάββατα, γιατί τους νεκρούς τους βιάζονται να προλάβουν να θρηνήσουν). Κι ύστερα τη Μ. Παρασκευή από νωρίς το πρωί κοριτσόπουλα κι αγόρια, παρέες παρέες, να τρέχουμε στους αγρούς να μαζέψουμε αγριολούλουδα για το στολισμό του Επιτάφιου με συνοδεία το θλιβερό ήχο της καμπάνας (πόσες φορές δεν τσακωθήκαμε, εκεί στο καμπαναριό, για το ποιος έχει σειρά να συνεχίσει το χτύπημά της!). Και γύρω μας και εντός μας η άνοιξη ανθισμένη, ανθισμένα και τα πρώτα μας ερωτικά σκιρτήματα.
    Δεν είναι αναγκαίο να είναι κανείς θρήσκος για να νιώσει το μεγαλείο της λύπης του Μεγαλοβδόμαδου, φτάνει να έχει ακόμα ανθρώπους μέσα του, ζωντανούς και νεκρούς, να κλει’ μέσα του τους δικούς του Χριστούς. Και να συνεχίζει να ανάβει το κεράκι του στο ξωκλήσι του αγίου Λύπιου: « ζήτα το δάκρυ να ελεήσει τα ξερά σου μάτια/ κλάψε να πλύνεις το κορμί σου από τις λάσπες και τα εγκώμια…» (Β. Λεοντάρης). Δυστυχώς στις μέρες μας ο κόσμος μετακόμισε στο απάνθρωπο, βολεύτηκε σ’ αυτή την προσφυγιά, μιλάει μόνο με σήματα μες στη οχλαγωγία της ερημιάς, στις φαντασμαγορίες του τίποτε. Μας ψέκασαν με αναισθητικό, έτσι που αποξενωθήκαμε από τον πόνο και γίναμε κραυγή έξω από τον πόνο. Απωλέσαμε τη θεσπέσια υμνωδία της λύπης, τη Μεγάλη Εβδομάδα μας.
    Μα ό,τι κι αν δηλώνουμε σήμερα, άθεοι ή αγνωστικιστές, από την Ορθοδοξία δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Έχουμε μια στενή βιωματική σχέση μαζί της, είναι διαποτισμένη στα κύτταρά μας, καθότι, ιδιαιτέρως στην παιδική μας ηλικία, ο ναός στο χωριό ή στη γειτονιά της πόλης υπήρξε και είναι ακόμα και σήμερα (τουλάχιστον στη μνήμη μας) σημείο αναφοράς της ίδιας της ζωής μας: από το παιχνίδι στον αυλόγυρο της εκκλησίας στα βαφτίσια, στους γάμους και στις κηδείες. Γι αυτό δες τε πως «έκλεψαν» (εμπνεύστηκαν) δυο άθεοι ποιητές από το θρήνο της Μεγάλης Εβδομάδας: «Γιε μου, ποια Μοίρα στο ‘γραψε και ποια μου το ‘χει γράψει/ τέτοιον καημό, τέτοια φωτιά στα στήθια μου να ανάψει;…Μέρα Μαγιού μου μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω/ άνοιξη γιε που αγάπαγες κι ανέβαινες επάνω…» (Επιτάφιος, Γιάννης Ρίτσος). «Φεύγεις πάνω στην άνοιξη, γιε μου καλέ μου/ άνοιξη μου γλυκιά , γυρισμό που δεν έχεις/ η ομορφιά σου βασίλεψε κίτρινη, γιε μου/ δε μιλάς, δεν κοιτάς, πώς μαδιέμαι, γλυκέ μου;» (Η μάνα του Χριστού, Κώστας Βάρναλης). «Πού να σε κρύψω, γιόκα μου, να μη σε φτάνουν οι κακοί;/ Σε ποιο νησί του Ωκεανού, σε ποια κορφή ερημική;/ Ξέρω πως θα ‘χεις την καρδιά τόσο καλή, τόσο γλυκή/ που μες στα βρόχια της οργής ταχιά θε να σπαράξεις» (Οι πόνοι της Παναγίας, Κώστας Βάρναλης).
    Ποια απ’ τα παιδιά μας σήμερα, απ’ τους νέους μας, παρά την τόση πληροφόρηση, γνωρίζει το Ρωμανό το Μελωδό, τον Ιωάννη το Δαμασκηνό; Κι εμείς δε γνωρίζαμε τα ονόματα των μεγάλων υμνωδών, μα είμαστε τυχεροί, γιατί αξιωθήκαμε να κοινωνήσουμε και να βιώσουμε την ποιητική και μουσική στίλβη (λάμψη) των ύμνων τους. Πρώτη και μέγιστη η ευθύνη των ταγών της εκκλησίας γι αυτή την αποξένωσή μας. Αφ’ ότου ενέσκηψε η «πρόοδος» και στους ναούς, χάθηκε και η μαγεία της υμνωδίας. Τα μεγάφωνα, οι ηλεκτρικές καμπάνες, ο λουσάτος φωτισμός, η επιδειξιμανία της ένδυσης, ο έκδηλος νεοπλουτισμός καθώς και άλλα δρουν αποτρεπτικά στο στοχασμό και στην κοινωνία της χαρμολύπης. Και όπως γράφει ο Γ. Κοροπούλης στη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας (11-4-08) «Το κομμένο νήμα της ποίησης (των ύμνων) μπλέκεται τώρα με φανταιζί και μαύρες κλωστές υφαίνοντας τα πεποικιλμένα άμφια και το ανούσιον του θεάματος που οι πιστοί τηλεθεατές θα καταναλώσουν».
    Ας είναι… έτσι ήρθαν τα πράγματα κι έτσι θα πάνε, αν δεν τα αλλάξουμε… «Καλή Ανάσταση!» με στίχους: 
    Ανάσταση είναι σήμερα. Παιδιά, γυναίκες, γέροι
    κόκκινο αβγό στην τσέπη τους, χρυσό κερί στο χέρι
    όσα άστρα είναι στον ουρανό, τόσα στον κάμπο κρίνα
    όλα έχουνε στην καθαρή ψυχή Απρίλη μήνα
    της εκκλησιάς φουντώσανε δάφνη πολλή οι στύλοι
    ειρήνη! ειρήνη! Φιληθείτε οχτροί μαζί και φίλοι
    (Η γυναίκα, Κώστας Βάρναλης).

    Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

    ΤΡΙΤΟ ΚΑΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ...ΣΗΜΕΙΩΜΑ!..τελευτούσης της Μ.Εβδομάδας!

     Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΟΥ ΒΑΡΝΑΛΗ…
    Λόγω της μεγάλης απήχησης να δημοσιοποιήσουμε-ξανααναστήσουμε ένα σπουδαίο ποιητή ...ΑΓΙΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ, που επιδεικτικά αγνοεί το ΑΘΕΟ Κ.Κ.Ε-ΣΥΡΙΖΑ ... τον ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ, δημοσιεύουμε και την... ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ ΤΟΥ, ώστε έτσι να σπουδάσετε την μεγαλοσύνη του...να σέβεται τις ελληνικές-ορθόδοξες παραδόσεις!

    Η εμφάνιση του Χριστού στη Μαρία τη Μαγδαληνή. Πίνακας του Alexander Ivanov

    **H Mαγδαληνή όπως και η Mάνα του Xριστού, είναι σπάνια λυρικά επιτεύγματα του νεοελληνικού λόγου. Στη δεύτερη έκδοση του έργου αντικαθιστά τη Mάνα Γη. H γυναίκα-σύμβολο της έσχατης ταπείνωσης και εκμετάλλευσης στο αντιδραστικό σύστημα αγκαλιάζεται από τον ποιητή, συμμετέχοντας παράμερα στο θρήνο. Σε μια βαθιά εξομολόγηση μας δίνει την προηγούμενη ζωή της και τη μεταστροφή της, όταν γνώρισε την ουσία της ζωής, τον αγώνα για ένα ιδανικό σωστό:
    ...Σκοτάδια είτανε μέσα μου, ξέρα μεγάλη κι αμμουδιά
    και στα γλυκά τα χείλη μου πικρά πολύ τα γέλια.
    ...Tην εφτυχιά τη γνώρισα στο δόσιμο χωρίς μιστό,
    τη λεφτεριά, στο σκλάβωμα σε κάποιο ιδανικό σωστό...

    Kαι καταλήγει:
    ...κι αν πρόσμενες το λυτρωμό σου από την άδικη θανή,
    εγώ μονάχα το’νιωσα, που είμουνα λάσπη και κοινή,
    πόσο Xριστέ ’σουν άνθρωπος!K’εγώ θα σ’αναστήσω!

    H Mαγδαληνή που έζησε το βαθύτατο πόνο της απανθρωπιάς εξιλεώνεται και βρίσκει τη λύτρωση στο ιδανικό, στο οποίο αφοσιώνεται. Kαι ως άνθρωπος που πόνεσε και ένιωσε δικαιούται να τον αναστήσει για την ανθρωπιά του. O Xριστός-άνθρωπος γι’αυτό σταυρώθηκε: για να απαλλάξει την ανθρωπότητα από τα δεσμά της. O ποιητής μετά τους θρήνους ανοίγει νέες ελπίδες για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας.

    Η Μαγδαληνή
    Για τη Μαγδαληνή, γράψανε ο Καζαντζάκης και ο Χριστιανόπουλος… Η γραφή όντως του Βάρναλη είναι το κάτι άλλο σε αισθαντικότητα και μηνύματα! Δείτε:

    Μέσ' σε παλάτια, που σα σπήλια αντήχαν απ' τις μουσικές
    κι' αστράβαν απ' τα μέταλλα και τα δεμένα φώτα,
    στα μάγουλά μου, που κανείς δεν τα είδεν ήλιος, οι μοσκές
    γλίστρααν με λάγγεμα πολύ και τα δάγκωναν σαν οχιές
    στην κρουσταλλένια μου φωνή θαμπή εγλιστρούσε νότα.


    Στην τεσσεροβασίλεφτη Γιουδαία εγώ μουν η Πηγή :

    του κόρφου μου τ' αμάραντα και μοσκοβόλα κίτρα.
    Ωσάν τη φλόγα του κορμιού μου άλλη δε γνώρισεν η Γη,
    σαν της αγκάλης μου μεστή καμιά δεν ύπαρχε σιγή.
    Ο έρωτάς μου νίκαγε τη Ρώμη τη νικήτρα.


    Σκοτάδια ήτανε μέσα μου, ξέρα μεγάλη κι' αμμουδιά

    και στα γλυκά τα χείλια μου πικρά πολύ τα γέλια.
    Και μου τινάζαν άξαφνα τ' αγνώστου φόβοι την καρδιά
    και μου κοβόταν η αναπνιά μέσ' σε φορέματα φαρδιά-
    απ' του θριάμβου την κορφή μακριά ‘βλεπα συντέλεια.


    Δεν ήταν άξαφνη αστραψιά. Τούτο συνέβη αργά, σιγά
    Ωραίος δεν ήσουν, τίποτα δεν είχες πάνω σου άξο !
    Κοίταγες χάμου τα χαλίκια, ως μίλαγες σιγά κι' αργά.
    Την τρίτη ή τέταρτη φοράν άρχισε ο νους μου να ριγά,
    κι' ως σήκωσες τα μάτια σου, δε βάσταα να κοιτάξω.


    Κι' ένιωσα ορμή ασυγκράτητη στα πόδια σου να κυλιστώ.
    Είδα να σειέται μέσα μου ψυχή παρθένα ως τώρα.
    Την ευτυχία τη γνώρισα στο δόσιμο χωρίς μιστό,
    τη λευτεριά-στο σκλάβωμα σε κάποιο ιδανικό σωστό
    και την υπέρτατ' ηδονή στον πόνον,-άξια γνώρα.


    Και στους φτωχούς μοιράζοντας τα υπάρχοντά μου
    (ασημικά, διαμαντικά, μεταξωτά, μπαξέδες και παλάτια)
    τα βήματά σου ακλούθησα, που κι' αν τα σβηούσε ταχτικά
    στον άμμ' ο αγέρας του βραδιού, σα φώτα μένανε γλυκά
    για πάντα σ' άμμο και ψυχή και σ' ακοές και μάτια.


    Πράματα νέα δεν έλεγες κι' ούτε, με λόγια νέα, παλιά.
    Από πολλούς κι' από καιρούς όλα ήταν ειπωμένα.
    Μα 'χες τη δύναμη ν' ακούς των ουρανών τη σιγαλιά
    κι' όλα για σένα (κι' άψυχα κι' άνθρωποι) διάφανα γιαλιά
    και διάφαν' η καρδιά του Θεού για σένα - και για μένα !


    Κανείς (και πλήθη και σοφοί και μαθητάδες και γονιοί)
    δεν ξάνοιγε το σπαραγμό στα θάματά σου πίσω.
    Κι' αν πρόσμενες το λυτρωμό σου από την άδικη θανή,
    εγώ μονάχα το 'νιωσα, που ήμουνα λάσπη και κοινή,
    πόσο, Χριστέ 'σουν άνθρωπος ! Κι' εγώ θα σ' αναστήσω !


    Κώστας Βάρναλης

    ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ!

    *** Το ποίημα αυτό…κάπως παρερμηνεύεται από κάποιους ηλιθίους που θέλουν να εμφανίσουν ως ΑΘΕΟ τον Βάρναλη! Μα όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι κατά βάση είναι “άθεοι”..διότι προβληματίζονται και θέτουν λογικά ερωτήματα… Από αμφιβολίες εκκινούν για να καταλήξουν τελικά στον Χριστό !

    Η δε ορθοδοξία της σήμερον με τις αγκυλώσεις της ποτέ δεν απαντά, γιατί απλά διευθύνεται από δοτούς –δια της λαμογιάς μωροφιλόξοξους - Ιεράρχες ,παντελώς ασχέτους με το όποιο πνεύμα Άγιον η μή!…Πλην 2-5 φωτεινών εξαιρέσεων! Να τους ονοματίσουμε; Μπά… Τα λαμόγια-δοτοί ιεράρχες θα σπεύσουν να τους κατασπαράξουν!..Εν όνοματι Χριστού!

    ΄Ομως ο Βάρναλης, παρά τις προσωπικές του “ενστάσεις” είναι απόλυτα κάθετος υπέρ της ελληνικής ορθόδοξης παράδοσης που τελικά μέσα στο έργο του υμνεί, …αν και σε κάποιες λεπτομέρειες της διαφωνεί! Τι το ομορφότερον!

    ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ..ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΧΙ ...ΔΑΚΡΥΑ!








    Θα έχουμε και σήμερα  Μ.Πέμπτη ολίγον Κώστα Βάρναλη, που μας τον θύμισε ο "συντεχνίτης" του Χρήστος Χρηστοφάνης, συνεργάτης μας βεβαίως.
    Αξίζει να ρίξτε μια ματιά για να απολαύσετε τους μεστούς στίχους του Βάρναλη, που αν και κομμουνιστής έτρεφε απέραντο σεβασμό προς τις ορθόδοξες παραδόσεις αυτού του λαού, συμπάσχοντας με τα πάθη του Χριστού και της Αγίας μάνας του, προσεγγίζοντας το θείο δράμα τους με βαθειά ανθρώπινη ευαισθησία. 
    _____________________________________________________
    ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ ΜΕ ΤΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΚΑΙΕΙ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ
    _____________________________

    Ξεχωριστό κεφάλαιο της γνήσιας από μέρους του αποδοχής της λαϊκής κουλτούρας και της ποιητικής μαστοριάς του ταυτόχρονα, ο Βάρναλης υπήρξε η συχνή χρήση όχι της απόμακρης, ενίοτε ειρωνικής θεωρητικής γλώσσας μιας (με τα δικά της πλεονεκτήματα αλλά και ισχυρά μειονεκτήματα) «αστικής» αριστεράς, αλλά  των θαυμαστών μοτίβων της λαϊκής θρησκευτικής παράδοσης, μέσα από ένα όχι ακίνητο αλλά ανατρεπτικό πρίσμα:

    Τετάρτη, 16 Απριλίου 2014

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΕΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ!

    Κώστας Βάρναλης
     Ο ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΦΑΙΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ διαβαστε τις ευαισθησίες του για Παναγια και Χριστό! Σημειώστε για όσους δεν ξέρουν ο Βάρναλης ήταν κομμουνιστής, από κείνους της ρομαντικής γενιάς, που ύστερα προδώθηκε... από τα λαμόγιας της Σοβιετίας... Τα όνειρά τους για ένα καλύτερο κόσμο σμπαραλιάστηκαν, αλλά οι πίστες τους προς την ορθοδοξία καιτις παραδόσεις μοσχοβολάνε από ευαισθησίες. ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΚΙ ΑΥΡΙΟ ΜΕ ΑΛΛΑ ...ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΙΗΤΗ!
     Διαβάστε:

    Η μάνα του Χριστού

    Πώς οι δρόμοι ευωδάνε με βάγια στρωμένοι,ηλιοπάτητοι δρόμοι και γύρω μπαξέδες!Η χαρά της γιορτής όλο πιότερο αξαίνεικαι μακριάθε βογκάει και μακριάθε ανεβαίνει.
    5Τη χαρά σου, Λαοθάλασσα, κύμα το κύμα,των αλλώνε τα μίση καιρό τηνε θρέφανκι αν η μαύρη σου κάκητα δίψαε το κρίμα,νά που βρήκε το θύμα της, άκακο θύμα!
    Α! πώς είχα σα μάνα κι εγώ λαχταρήσει10(ήταν όνειρο κι έμεινεν, άχνα και πάει)σαν και τ’ άλλα σου αδέρφια να σ’ είχα γεννήσεικι από δόξες αλάργα κι αλάργ’ από μίση!
    Ένα κόκκινο σπίτι σ’ αυλή με πηγάδι…και μια δράνα γιομάτη τσαμπιά κεχριμπάρι…15νοικοκύρης καλός να γυρνάς κάθε βράδυ,το χρυσό, σιγαλό και γλυκό σαν το λάδι.
    Κι άμ’ ανοίγεις την πόρτα με πριόνια στο χέρι,με τα ρούχα γεμάτα ψιλό ροκανίδι,(άσπρα γένια, άσπρα χέρια) η συμβία περιστέρι20ν’ ανασαίνει βαθιά τ’ όλο κέδρον αγέρι.
    Κι αφού λίγο σταθείς και το σπίτι γεμίσειτον καλό σου τον ίσκιο, Πατέρα κι Αφέντη,η ακριβή σου να βγάνει νερό να σου χύσει,ο ανυπόμονος δείπνος με γέλια ν’ αρχίσει.
    25Κι ο κατόχρονος θάνατος θα ’φτανε μέλικαι πολλή φύτρα θ’ άφηνες τέκνα κι αγγόνιακαθενού και κοπάδι, χωράφι κι αμπέλι,τ’ αργαστήρι εκεινού, που την τέχνη σου θέλει.
    Κατεβάζω στα μάτια τη μαύρην ομπόλια,30για να πάψει κι ο νους με τα μάτια να βλέπει…Ξεφαντώνουν τ’ αηδόνια στα γύρω περβόλια,λεϊμονιάς σε κυκλώνει λεπτή μοσκοβόλια.
    Φεύγεις πάνω στην άνοιξη, γιε μου καλέ μου,Άνοιξή μου γλυκιά, γυρισμό που δεν έχεις.35Η ομορφιά σου βασίλεψε κίτρινη, γιε μου,δε μιλάς, δεν κοιτάς, πώς μαδιέμαι, γλυκέ μου!
    Καθώς κλαίει, σαν της παίρνουν το τέκνο, η δαμάλα,ξεφωνίζω και νόημα δεν έχουν τα λόγια.Στύλωσέ μου τα δυο σου τα μάτια μεγάλα:40τρέχουν αίμα τ’ αστήθια, που βύζαξες γάλα.
    Πώς αδύναμη στάθηκε τόσο η καρδιά σουστα λαμπρά Γεροσόλυμα Καίσαρας νά μπεις!Αν τα πλήθη αλαλάζανε ξώφρενα (αλιά σου!)δεν ηξέραν ακόμα ούτε ποιό τ’ όνομά σου!
    45Κει στο πλάγι δαγκάναν οι οχτροί σου τα χείλη…Δολερά ξεσηκώσανε τ’ άγνωμα πλήθηκι όσο ο γήλιος να πέσει και νά ’ρθει το δείλι,το σταυρό σου καρφώσαν κι οχτροί σου κι οι φίλοι.
    Μα γιατί να σταθείς να σε πιάσουν! Κι ακόμα,50σα ρωτήσανε: «Ποιός ο Χριστός;» τί ’πες «Νά με»!Αχ! Δεν ξέρει, τί λέει το πικρό μου το στόμα!Τριάντα χρόνια παιδί μου δε σ’ έμαθ’ ακόμα!

    Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΕ...ΣΑΤΙΡΑ


    Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΦΑΝΗΣ ΣΑΤΙΡΙΖΕΙ
    ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ-ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ…
    ΛΟΡΔΟΙ ΚΑΙ ΛΟΜΒΕΡΔΟΙ



    Χρόνια κι’ αυτά με το ΠΑΣΟΚ της Πάτρας ο Λομβέρδος,
    μας χόρτασε με φάρμακα σε εποχή της Λόρδας.
    Κομψός πάντα του ρουχισμού, του λόγου ο αηδωνο-λόρδος,
    μα όλα αυτά που ακούσαμε ήτανε λόγια μπούρδας !

    Δεν θέλω βρε Ανδρίκο μου τον δόλιο να με σώσεις.
    Σκόνη αν θέλεις στείλε μου λίγη απ’ τα λουκούμια,
    να γλυκαθώ ο δυστυχής από τις αγκυλώσεις,
    γιατί με καταντήσατε κινούμενη πια μούμια !

    Δε φτούρησες με το ΠΑΣΟΚ, δεν έβλεπες μπροστά σου,
    πήδηξες το μαντρότοιχο και σουλατσάρεις μόνος.
    Λουκούμια μέλι τάζετε με το γείτονά σου,
    Κουβέλια θα προσφέρετε κι’ ανθόσπαρτος ο δρόμος !

    Όπου φυσάει ο άνεμος μέσα και ο Κουβέλης.
    Τι δίδυμο ! το ζήλευτό, μη γίνετε σιαμαίοι,
    γιατί θα γίνω λήσταρχος, της κόμμησας Νταβέλης,
    όπου στην ιστορίας μας είσαν οι πιο ωραίοι !
    χ.χ.

    Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

    H KΑΛΗ ΜΕΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕ ...ΣΑΤΙΡΑ!

    Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΡΗΣΤΟΦΑΝΗΣ ΣΑΤΙΡΙΖΕΙ
    ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ-ΕΝΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ…
    ΓΛΩΣΣΑ ΜΕ ΚΟΚΚΑΛΑ

    Ψάξτε μπας κι’ έχει πίτουρα του Άδωνι το μυαλό.
    Δείτε το κατακόρυφα, πλάγια στα δυο άκρα,
    γιατί δε βλέπω έξοδο και τρόπο ομαλό,
    και το κεφάλι του Άδωνι οδεύει για φαλάκρα !

    Μη μείνει και χωρίς φωνή από το ουρλιαχτό,
    ενέσεις, χάπια και οροί να μη τον θεραπεύουν.
    Μα ο Άδωνις στο στήθος του κρέμασε φυλαχτό
    όπου χιλιάδες ασθενείς στα φυλαχτά πιστεύουν !

    Τα νεύρα του ο Άδωνις, πια δεν χειραγωγεί,
    ενώ οι γιατροί του ΕΟΠΥΥ κήρυξαν απεργία,
    βλέπω να μη του δίνουνε καμία αγωγή
    κι’ ως ασθενής ο Άδωνις τους θέτει σ’ανεργία !

    Λένε η γλώσσα του Άδωνι κόκκαλα μέσα έχει,
    κόκκαλα που τσακίστηκαν και γύψο απαιτούν.
    Χωρίς υγεία οι ασθενείς και έξω πέρα βρέχει,
    διαβάζουν τα βιβλία του και το φιλοσοφούν !
    χ.χ.

    Κυριακή 11 Αυγούστου 2013

    ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ...ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ ΤΩΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΏΝ...

    Η ΕΛΛΑΣ..ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟ ΜΝΗΜΕΙΟ -ΤΟ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ!

    Σε καλούμε φίλαράκο να μας πεις τις δικές σου σκέψεις.. Πώς βλέπεις τα παρακάτω; Θα αδιαφρήσεις; Στείλε ό,τI έχεις να πεις στο E-MAIL... pressliberty@gmail.com..  

    ΑΓΩΝΙΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΑΜΑ... Η ΕΛΛΑΣ ΝΑ 

    ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΤΑΙ ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΜΝΗΜΕΙΟ 

    ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ

    ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΥΠΟΥ, Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ 
    ΕΤΑΙΡΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ
    ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΝ ΞΕΣΗΚΩΘΟΥΜΕ

    Η ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 
    ΠΑΝΕΛΛΗΝΩΝ: Η 
    ΕΛΛΑΣ ΝΑ 
    ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΕΙ ΣΕ 
    ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟ 
    ΜΝΗΜΕΙΟ 
    ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ 
    ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ 
    ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ 


    Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ , έφερε στο προσκήνιο την αναγκαιότητα η Ελλάς 
    την ιδέα να αναγνωριοσθει Η ΕΛΛΑΣ από όλα τα έθνη , ως προστατευόμενο μνημείο Παγκοσμιας πολιτιστικής Κληρονομιάς.


    Η ιδέα ήδη τρέχει και αγκαλιάζεται με ενθουσιασμό.
    Στη θέση αυτή θα βρείτε όλες τις πληροφορίες-εξελίξεις, που θα σας βοηθήσουν ώστε κι εσείς να καταθέσετε τη δική σας πολύτιμη σκέψη...


    Και φυσικά το θέμα σύντομα θα πάρει ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ και 
    ανεξαρτήτως της βούλησης των ισχνών, όπως αποδεικνύεται καθημερινά, πολιτικών μας...
    ΔΕΙΤΕ ΜΕΡΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΜΑΣ ,που θα σας βοηθήσουν να κατανοήσετε την μεγάλη ΙΔΕΑ-ΤΟ ΟΡΑΜΑ… 



    ΝΑ ΓΙΑΤΙ ...ΠΡΕΠΕΙ Η ΕΛΛΑΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΊ ΩΣ ...
    28 Ιουν 2013
    ΝΑ ΓΙΑΤΙ ...ΠΡΕΠΕΙ Η ΕΛΛΑΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΊ ΩΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ , όπως επίσημα πρότεινε στα μαλάκια της πολιτικής μας, η ΕΤΑΙΡΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ!
    http://hellasnews-agency.blogspot.com/
    NEWS-AGENCY πρακτορείο ειδήσεων: ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΟΡΑΜΑ ...
    12 Ιουλ 2013
    ***΄Ηδη η Ελλάς είναι με τα περισσότερα προστατευόμενα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς!.. Ώρα είναι να αναγνωριστεί ΟΛΑΚΕΡΗ ως προστατευόμενο Μνημείο! ***ΟΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ...
    http://hellasnews-agency.blogspot.com/
    NEWS-AGENCY πρακτορείο ειδήσεων: ΕΞΟΧΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ...και ...
    26 Ιουν 2013
    ΝΑ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΕΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. Την ιδέα υπέβαλλε προς μηνός η Εταιρία Δημοσιογραφικών Μελετών σε δύο μόνον καθ΄ύλην αρμοδίους, στον τ. υπουργό ...
     

    Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

    ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΩΝ



    ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΤΗΣ Πρεσβείας ΤΟΥ Μεξικού  "έκθεση Με διπλή πατρίδα", που τερματίσθηκε προχθες με επιτυχία .




    Η Πρεσβεία Μεξικού με την υποστήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων, διοργάνωσαν  την έκθεση Με διπλή πατρίδα, που κράτησε απο 16 έως 30 Ιανουαρίου στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων.

    Η έκθεση παρουσίασε το έργο που πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια 
    του εργαστηρίου καλλιτεχνικής έκφρασης που δίδαξαν οι εικαστικοί 
    από το Μεξικό Blanka Amezkua και ΜelinaMoisidelis, σε μεξικάνες 
    γυναίκες που ζουν στην Ελλάδα. Στο εργαστήριο χρησιμοποιήθηκαν διάφορες τεχνικές 
    για την καλλιτεχνική προσέγγιση θεμάτων όπως η μετανάστευση, το πολιτισμικό σοκ, η ταυτότητα 
    και ο συγκρητισμός που προκαλείται από τον συνδυασμό παραδόσεων και εθίμων του Μεξικού
     και της Ελλάδας.

    Η 
    Adriana del Angel, η Estela Balderrama, η Silvia Camacho, η Martha Hernández, η Talía Knape,
     η Arlina Kotsifakis, ηCristina Levien, η Patricia Olvera, η Delia Ortega, η Elia Ramírez, η
     Ana María Rivera και η Luz María Zurita de Navarrete, μέσα από τα έργα τους, μας 
    διηγούνται τις ιστορίες, τις ιδέες, τα συναισθήματα, τις ανησυχίες, τα προβλήματα και τις 
    εμπειρίες τους κατά την διάρκεια της ζωής τους στην Ελλάδα, μέσω της εικαστικής 
    δημιουργίας και του διαλόγου με τον θεατή, καλώντας μας να γνωρίσουμε το 
    αποτέλεσμα του συγκρητισμού των δύο πολιτισμών.

    Οι καλλιτέχνες: η Blanka Amezkua, γεννημένη στην Πόλη του Μεξικού, με έδρα σήμερα την
     Αθήνα, μετά από μια μακρά παραμονή στις ΗΠΑ, κυρίως στο Σαν Φρανσίσκο και τη Νέα 
    Υόρκη, σπούδασε ζωγραφική στην Φλωρεντία και φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας
     της Καλιφόρνια. Η ελληνικής καταγωγής μεξικάνα Μelina Moisidelis, που πρόσφατα 
    εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, είναι πτυχιούχος Γραφιστικής στο Μεξικό· πραγματοποίησε
     την ειδίκευση της στο Istituto per l'Arte e il Restauro στην Φλωρεντία και εκτέλεσε
    μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Complutense της Μαδρίτης, όπου επιλέχθηκε 
    για να συμμετάσχει σε ένα εργαστήριο με τον καλλιτέχνη Γιάννη Κουνέλλη.