Πέμπτη, 7 Ιανουαρίου 2016
ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΡΕΙΤΕ!
Απλά ξεχάστε τους Καλλικράτειους Δήμους και θυμηθείτε τις πόλεις-κράτη των Αρχαίων Ελλήνων ...
ΕΝΑ ΔΙΗΓΗΜΑ, ΣΧΕΔΟΝ ...ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΔΙΝΕΙ ΛΥΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΑΣΤΙΖΕΙ! ...Δεν ...διαβάζεται...απλώς ΡΟΥΦΙΕΤΑΙ!
ΤΟ ΨΑΡΟΧΩΡΙ ΜΑΣ
Έξοχο, συναρπαστικό,
καταλυτικό αφήγημα του
ΑΠ.ΒΡΑΧΙΟΛΙΔΗ
Στο μικρό μας ψαροχώρι τα είχαμε όλα.΄Ενα γραφικό, κουκλίστικο λιμανάκι,απολύτως προφυλαγμένο από τους θυμούς της θάλασσας, με λογιώ-λογιώ πλεούμενα, κυρίως αλιευτικά, τα οποία κάθε πρωί, γύρω στις οκτώ, ξεσήκωναν όλη την περιοχή με την ολόφρεσκη πραμάτειά τους, που έφερναν.-Τι ψάρια, κι αυτά, πιά! Σπαρταριστά, ολοζώντανα στην κυριολεξία, χόρευαν τον επιθανάτιο ρόγχο μέσα στις ψαροκασέλες, κάνοντας απεγνωσμένους πήδους. Κέφαλοι, λαυράκια, αφρόψαρα, τσιπούρες, που και που φαγκριά και πολύ συχνά πεσκαρδίτσες για “σούπα-όνειρο”, αλλά που γινότανε, επίσης, νόστιμες και στο τηγανι, όπως διαλαλούσαν οι ψαρόμαγκες.
Είχαμε και Ναυτικό ΄Ομιλο με καμιά δεκαριά σκαφίδια, τα οποία τις Κυριακάδες βγαίνανε από τον κoλπίσκο του λιμανιού κι σηκώνανε πανιά με τιμονέρηδες δεξιοτέχνες θαλασσόλυκους, αμούστακα παιδάκια του Δημοτικού, τα οποία ήταν το καμάρι ολωνών μας, αφού σχεδόν κάθε χρόνο διακρίνονταν σε Πανελλαδικούς ναυτικούς αγώνες.
